Ik denk dat onze toekomst alleen maar 'samen' maakbaar is indien we terug durven te geloven in het regionale gebeuren en er positief tegenaan kijken. Hoe dit zich verder politiek organiseren zal, dat weet ik vooralsnog niet maar ik heb het hier over de onderlinge menselijke activiteit. In onze eigen regio zouden we aan alle basisvoorzieningen moeten kunnen geraken. Ik heb het over water, energie, drank, gezond voedsel, buurtactiviteiten... tot en met afvalverwerking. 

Je moet toch toegeven dat die globalisering ons de pedalen heeft doen verliezen. Deze mastodontbedrijven houden geen rekening met het welzijn van de individuele mens. Ze zien die gewoon als een product (levert arbeid) dat zelf ook consumeert. Ze willen enkel maar winsten genereren. Ze houden geen rekening met de landspolitiek, de voedselwetgeving in dat land... Ze gaan maar door en door. Ze spekken onze warenhuizen, maar de warenhuizen deden sommige steden ontvolken want de kleinhandel ging eraan kapot. En de boeren kregen te lage prijzen want ze moeten concurreren met lageloonlanden, en de distributie snoept heel wat weg. 

De pandemie of de bijhorende angstverspreiding daaromtrent helpt daarin nog een 'stevig' handje want je hebt geen maatschappij zonder verbindende factoren. Lobbyers worden door ons politiek systeem ook verward met experten. Maar lobbymachten vertegenwoordigen een winstgevende activiteit. En die kan zowel betrekking hebben op zonnepanelen als op medicijnen. 

De simpele interactie van mens tot mens, dat is wat wij nodig hebben. Om geestelijk gezond te blijven, moeten wij ons ook sociaal (en energetisch) met elkaar kunnen verbinden. Zakelijke relaties kunnen natuurlijk ook warm zijn, maar ze dienen in de eerste plaats toch een gans ander doel. Ik doe echter geen betoog om niet meer te kunnen reizen....maar de nutteloze trajecten, in functie van een prijzenslag, die hoeven er niet te zijn. Ik denk bijvoorbeeld aan de garnalen die hier 'geoogst worden' in de Noordzee, en vervolgens uitgevoerd worden per vrachtwagen en schip maar Marokko, om daar gepeld te worden, en vervolgens weer terugkomen. Of onze afval niet meer verwerken, en deze via containers verschepen naar de Filipijnen, waar helemaal geen 'gezondheidsbescherming' voor de hele arme werknemers bestaat. 

Zulke dingen, dat is toch niet meer te verantwoorden met deze wereldwijde milieucrisis, die ook invloed uitoefent op ons klimaat. Ik ben erg te vinden voor 'de korte keten'. Ja, ik ben voor regionalisering en menselijke connectie. Het terugvinden of herontdekken van onze eigen sterktes.