top of page
Versteende cypressen als bewijs van eerdere klimaatwisselingen

Versteende cypressen als bewijs van eerdere klimaatwisselingen

Op de geosite Goudberg in Hoegaarden en in het museum voor Natuurkunde in Brussel, kun je versteende boomstronken van hetzelfde moerasbos van Hoegaarden gaan bekijken. Het openluchtmuseum in Hoegaarden wordt vaak een beetje vergeten en dat is best wel spijtig. Verrassend intact zijn nochtans deze stronken die zich bovenop een turflaag bevonden. Het organisch materiaal verkiezelde en werd uiteindelijk kwarts. Turf bestaat uit niet-vergane plantenresten doordat de lucht er niet bij kon. Het zijn overblijfselen van een subtropisch woud dat maar liefst 54,9 miljoen jaar oud is. Ze kwamen tevoorschijn bij de aanleg van de nieuwe spoorlijn voor de SST. De werken werden stilgelegd voor deze speciale vondst. Wel wel, moerascypressen in Hoegaarden? Dat verwondert je want dit is toch geen tropisch gebied? Het klimaat was toen veel warmer, de lucht veel vochtiger. Destijds waren ze wel streekeigen.


Bij de versteende bomen is het hout molecule per molecule vervangen door kiezel. Heel de boom is als het ware omgevormd tot een stenen versie van zichzelf, waarbij de interne kenmerken van het hout bewaard zijn gebleven. Meer dan 50 miljoen jaar geleden kwam de zee tot Hoegaarden en zelfs nog tot dieper in het binnenland. Je wist het misschien niet van dit bierdorp, maar Hoegaarden behoort ook tot de wereldtop van versteende wouden. Oost-Brabant behoort evenwel in zijn geheel tot de wereldtop wat de fossielen betreft. Schelpen en dergelijke. Ze stammen uit twee uitzonderlijke periodes van klimaatverandering: 55 miljoen jaar geleden en 33 miljoen jaar geleden. Enerzijds hebben we het over Zoutleeuw en Hoegaarden, anderzijds over Boutersem en Kortenaken.


Zijn zulke zware klimaatverschuivingen dan toch normaal? Ja hoor! Maar het moet gezegd, dat de opwarming nu wel in een versneld tempo gebeurt en dat dit vrijwel zeker te wijten is aan de overijverigheid van de mens en zijn vervuilende daden. We verknoeien veel, en al zeker nu dat we met zovelen zijn.

bottom of page